*****(مدح)
زهرا(س)
توئی تنها امید محشرم برای پرواز توئی بال وپرم
مادر ساداتی و ام ابی عمریست به درگاه تونوکرم
من چرا مادر نخوانم تورا من که از شیعیان حیدرم (ع)
مهرتونقش بسته درسینه من به همه گفتم که توئی مادرم
آرزو دارم ببینم قبر تو دیدن قبرت هست آرزوی آخرم
می شوداحیااین دل ازدست رفته ام گرکنی توگوشه چشمی نظرم
درغمت می سوزم هرروز و شب چون به یادآتش و دیوارودرم
ای یاس چگونه تورادرخاک گذارم من که شرمنده از روی پیغمبرم
می گفت علی(ع) بعد رفتن تو رفتی و مرگت هرگز نشد باورم
بین آتش و دود از نفس افتادی زهرا(س)
بمیرم، محسنت رااز دست دادی زهرا(س)
بیا و امشب مادری کن برایم نگاهی کن به دل بی نوایم
ازتولدتابحال درروضه هایت سوختم کی اثر می دهی برحال دعایم
گرچه بدکردم ولی مهرتودارم به سینه شعیه ای از شیعیان مرتضایم (ع)
سینه من داغدارکوچه های مدینه ست یاددیوارو در شررافکنده براعضایم
غیر از علی(ع) کسی رایارندیدی مادر
چه کردندباتوکه درجوانی خمیدی مادر
شعله عشقت زنددردل زبانه زهرائیم (س) و ازتودارم نشانه
ای همسرحیدر(ع)،ای دخت نبی ای که درعالم هستی ، تویگانه
جرم تو چه بودجزیاری علی (ع) که عدو زد تو را با تازیانه
خون به دل علی(ع)کردندمردم مدینه که تابوت تو را می برد شبانه
لااقل فکر علی(ع) باش نرو زهرا(ع) غریب و تنهاست علی(ع)درین زمانه
بعد تو علی(ع) می ماندوزینب(س) مضطر
حسین(ع)وحسن(ع)و جای خالی تودرخانه
مگر زیر تابوت مسلمان گرفتن ثواب نداشت
یادم آمداز سلامی که در مدینه جواب نداشت
از آن شبی که بچه ها به دور بستر مادر
بال و پر می زدند و زینب(س)خواب نداشت
آسمان گریه می کرد با گریه طفلانش
بدتراز همه شاه ولایت ،علی(ع)تاب نداشت
او گریه برای تومی کرد و تو گریه برای حسین(ع)
می گفتی که زمین کربلامگرجرعه ای آب نداشت
سروده شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهدی جهان(میهن)
نظرات شما عزیزان:
